0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Działalność sezonowa a podatek od nieruchomości - stawka podatku

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Przedsiębiorca będący jednocześnie właścicielem gruntów ma obowiązek opłacania podatku od nieruchomości. Niektóre rodzaje działalności gospodarczej charakteryzują się sezonowością. Działalność sezonowa a podatek od nieruchomości - czy istnieje możliwość obniżenia stawki podatku?

Jak ustalić stawkę podatku od nieruchomości?

Przypomnijmy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podatnikami podatku od nieruchomości są właściciele gruntów.

W przypadku gruntów podstawę opodatkowania stanowi ich powierzchnia. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy stawka podatku od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków, wynosi 1,16 zł  od 1 m2 powierzchni.

Ponadto, jak wynika z treści art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy, grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Jak wskazuje wyrok NSA z 31 stycznia 2023 roku, III FSK 3076/21, sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę gruntu, budynku lub budowli skutkuje tym, że grunt, budynek lub budowla uznawane są za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ustawodawca w treści przepisu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy użył jednoznacznego określenia: „będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą”. Ustawodawca ustalił zatem kryteria „związania” nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Trzeba mieć na uwadze, że podatek od nieruchomości zalicza się do kategorii podatków majątkowych, gdzie powinność jego opłacenia zależna jest od samego faktu posiadania majątku bez względu na to, czy ów majątek generuje jakikolwiek zysk.

Podkreślmy też, że o związaniu gruntu czy budynku z działalnością gospodarczą nie przesądzają zapisy ewidencji gruntów, ale posiadanie przez przedsiębiorcę (lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą), uwzględniające faktyczne lub potencjalne wykorzystywanie nieruchomości w działalności gospodarczej tego podmiotu.

Suma powyższych argumentów prowadzi zatem do wniosku, że dla wymiaru podatku od nieruchomości w najwyższej stawce ustawodawca podatkowy wymaga ustalenia, czy przedsiębiorca jest podatnikiem w rozumieniu art. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, czy sporna nieruchomość (grunty, budynki, budowle) jest w „posiadaniu” przedsiębiorcy, a także czy nieruchomość mogła być potencjalnie wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

Co do zasady już sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę gruntu, budynku lub budowli przesądza o zakwalifikowaniu ich jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – niezależnie od tego, czy przedsiębiorca na bieżąco, w całości lub w części, z tych przedmiotów opodatkowania korzysta.

Działalność sezonowa a podatek od nieruchomości

W związku z powyższym pojawia się pytanie, czy w zakresie działalności o charakterze sezonowym istnieje możliwość zawieszenia lub chociaż obniżenia stawki podatku od nieruchomości.

Według stanowiska organów podatkowych – które potwierdza także orzecznictwo sądowe – działalność sezonowa pozostaje bez wpływu na treść podatku od nieruchomości.

Przepisy dotyczące stawki podatku od nieruchomości nie wprowadzają warunku faktycznego wykorzystywania budynku czy też gruntu na cele związane z działalnością gospodarczą. Użyte w ustawie określenie „działalność gospodarcza” (art. 1a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) oznacza zaś działalność, o której mowa w art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców, tj. działalność gospodarczą jako zorganizowaną działalność zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Istotny jest więc zamiar powtarzalności określonych czynności, stąd też działalnością gospodarczą będzie także działalność sezonowa.

W art. 6 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych określono przypadki, gdy możliwa jest zmiana wysokości opodatkowania podatkiem od nieruchomości w ciągu roku, jeżeli w tym konkretnym roku zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania, w szczególności zmiana sposobu użytkowania przedmiotu opodatkowania.

Przepis ten nie dotyczy jednak cyklicznego, okresowego wstrzymywania wynajmu części nieruchomości będących w posiadaniu podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Art. 6 ust. 3 ustawy odnosi się do przypadków trwałej zmiany sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania lub jego części, która zmusza do modyfikacji wysokości podatku.

Jak wskazał WSA w Szczecinie w wyroku z 22 grudnia 2020 roku, I SA/Sz 759/20, okoliczność, że działalność ma charakter sezonowy, nie ma wpływu na ustalenie innej stawki niż właściwej dla nieruchomości związanej z działalnością gospodarczą.

W ustawowej definicji legalnej gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej prawodawca określa związek z działalnością gospodarczą w ujęciu całościowym i kompletnym, co powoduje, że nie ma znaczenia, czy działalność ta jest prowadzona przez część danego roku, a zatem przykładowo ma charakter sezonowy.

Sezonowość działalności gospodarczej nie stoi zatem na przeszkodzie do kwalifikacji określonych składników przedmiotu opodatkowania jako związanych z prowadzoną działalnością (wyrok NSA z 16 marca 2022 roku, sygn. akt III FSK 4082/21). W orzecznictwie przyjmuje się bowiem, że sezonowość nie ma wpływu na zmianę stawek opodatkowania przewidzianych dla nieruchomości.

Wpływ na opodatkowanie gruntów podatkiem od nieruchomości będą miały natomiast takie zdarzenia, które powodują trwałe wykluczenie choćby możliwości wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej.

W tym zakresie możemy odnieść się do treści wyroku NSA z 31 stycznia 2023 roku, III FSK 682/22, gdzie podano, że zakaz prowadzenia działalności gastronomicznej w lokalu przez czas jego obowiązywania oznacza, że przepis prawa zerwał faktyczny i potencjalny związek tego lokalu z działalnością gospodarczą.

Suma powyższych argumentów prowadzi do wniosku, że czasowe niewykonywanie działalności w danym budynku, czy też na danym gruncie, nie zmienia statusu nieruchomości. Niewykonywanie aktywności gospodarczej przez część roku nie oznacza ustania bytu prawnego przedsiębiorcy i nie uzasadnia zmiany przeznaczenia gruntów.

W konsekwencji nie jest możliwe wnioskowanie o obniżenie bądź zawieszenie podatku od nieruchomości jedynie z uwagi na sezonowość działalności.

Przykład 1.

Podatnik w ramach działalności gospodarczej prowadzi pole kempingowe. Opłaca podatek od nieruchomości według stawek przewidzianych dla gruntów związanych z realizowaniem własnego biznesu. Po zakończeniu sezonu letniego podatnik wniósł do urzędu gminy wniosek o zawieszenie podatku od nieruchomości na okres jesienno-zimowy z uwagi na brak turystów w tym czasie oraz brak zysków z gruntów. Czy podatnik postąpił prawidłowo, wnioskując o obniżenie podatku do nieruchomości z uwagi na sezonowość działalności?

Taki wniosek nie wywoła żadnych skutków materialnoprawnych, ponieważ sezonowość działalności pozostaje bez wpływu na stawkę podatku od nieruchomości. Wniosek ten nie wywoła żadnych skutków w sferze prawa materialnego.

Podatnik wykonujący sezonową działalność gospodarczą przez cały rok opłaca podatek od nieruchomości według najwyższej stawki przewidzianej dla gruntów związanych z działalnością. Przedsiębiorca w okresie „poza sezonem” nie może liczyć na niższe stawki podatku.

Podsumowując powyższe, tak samo jak zawieszenie działalności gospodarczej, tak i sezonowy charakter działalności pozostają bez wpływu na wysokość podatku od nieruchomości. Pamiętajmy, że jest on zobowiązaniem majątkowym niezależnym od ewentualnego zysku generowanego przez daną nieruchomość.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów