Tło strzałki Strzałka
0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Umowa B2B – jak ją dobrze napisać?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Umowa B2B to umowa o dzieło lub umowa o świadczenie usług zawarta pomiędzy dwoma przedsiębiorcami. Jakie zasady należy uwzględnić, by sporządzić prawidłową umowę B2B? Dowiesz się z poniższego artykułu!

Umowa B2B a umowa o pracę

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy:

  • na rzecz pracodawcy;
  • pod jego kierownictwem;
  • w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę.

Ponadto warto mieć na uwadze stanowisko orzecznictwa, zgodnie z którym: „Zasada osobistego wykonywania pracy oznacza, że pracownik winien pracę wykonywać osobiście i nie może tego obowiązku spełniać za pośrednictwem innej osoby. Istotą stosunku pracy jest również to, aby praca odbywała się pod kierownictwem pracodawcy i by pracownik stosował się do jego poleceń związanych z organizacją i przebiegiem pracy. Umowa o pracę jest umową starannego działania. Świadcząc pracę, pracownik jest podporządkowany pracodawcy, co do czasu, miejsca i sposobu jej wykonywania. Stosunek pracy jest stosunkiem zobowiązaniowym uzewnętrzniającym wolę umawiających się stron […]” – wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych – z 11 maja 2022 roku (III AUa 1344/20).

Stosunek powstający w wyniku zawarcia umowy B2B z założenia nie zawiera powyższych cech.

Jeżeli umowa B2B z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą będzie zawierała postanowienia zbliżające ją do umowy o pracę, zwiększy się ryzyko uznania umowy B2B za umowę o pracę i ustalenie stosunku pracy na drodze sądowej.

Charakterystyczne dla umowy B2B są natomiast postanowienia:

  • umożliwiające wykonywanie zadań zlecanych umową za pośrednictwem osób trzecich, np. pracowników wykonawcy lub jego podwykonawców;
  • podkreślające samodzielność wykonawcy w realizacji obowiązków będących przedmiotem umowy;
  • podkreślające samodzielny dobór przez wykonawcę miejsca i czasu wykonywania zadań będących przedmiotem umowy B2B.

Przy ustaleniu cech odróżniających umowę B2B od umowy o pracę warto wziąć pod uwagę cechy charakterystyczne działalności gospodarczej. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych za działalność gospodarczą uznaje działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych:

  • prowadzoną we własnym imieniu;
  • bez względu na jej rezultat, 
  • w sposób zorganizowany;
  • w sposób ciągły.

Działalność prowadzona przez wykonawcę umowy B2B powinna mieć powyższe cechy.

Zakaz konkurencji

W przypadku stosunku pracy pracownik zobowiązany jest zachować względem pracodawcy lojalność. Bezpośrednio z Kodeksu pracy wynika, że pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji).

Kodeks pracy przewiduje także szczególne zasady dotyczące zakazu konkurencji po zakończeniu umowy z pracownikiem. Pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy – obowiązkowo taki zakaz konkurencji powinien przewidywać wynagrodzenie dla pracownika. Nie może być ono niższe od 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji; odszkodowanie może być wypłacane w miesięcznych ratach.

Zasady te nie obowiązują w przypadku umowy B2B, co należy uwzględnić przy tworzeniu projektu takiej umowy. Przede wszystkim warto uwzględnić w umowie postanowienia wprowadzające taki zakaz konkurencji. 

Wprowadzając zakaz konkurencji, możemy, lecz nie musimy, przewidzieć z tytułu jego obowiązywania wynagrodzenie dla wykonawcy.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego: „Klauzula konkurencyjna bez ekwiwalentu, przy zastrzeżeniu kary umownej za jej naruszenie, mimo braku symetrii nie traci sensu gospodarczego i mieści się w granicach lojalności kontraktowej. Zleceniobiorca nie był słabszą stroną, a uzyskana przez niego wiedza zagrażała interesom ekonomicznym powoda w wypadku wykorzystania jej w interesie innego przedsiębiorcy. Nie można przyjąć niezgodności takiego ukształtowania praw obowiązków w klauzuli konkurencyjnej z aksjologią leżącą podstaw stosunków cywilnoprawnych w obrocie gospodarczym. W szczególności nie zostały przekroczone granice słuszności i dobrych obyczajów. Z tych względów ani zawarcie umowy tej treści, ani wykorzystanie przez powoda przewidzianej w niej sankcji wobec złamania zakazu nie naruszyły zasad przewidzianych w art. 353(1) i art. 5 kc” – wyrok Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2013 roku (V CSK 30/13).

Nie tylko zatem w umowie B2B dopuszcza się zakaz konkurencji po zakończeniu umowy bez rekompensaty, lecz także możliwe jest zastrzeżenie kary umownej na wypadek naruszenia tego zakazu.

Trzeba mieć jedynie na uwadze, aby zakaz konkurencji dostosowany był do sytuacji i nie był zbyt szeroki, tak aby nie narazić się na zarzut niezgodności z zasadami współżycia społecznego.

Umowa B2B a własność intelektualna

W przypadku umowy o pracę, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Jeżeli zatem w umowie o pracę nie pojawią się żadne postanowienia dotyczące praw autorskich w obrębie obowiązków pracowniczych, prawa te i tak przejdą na pracodawcę. Zasada ta nie obowiązuje w przypadku umów B2B.

Jeżeli zamawiający zawierający umowę B2B chce, aby na zamawiającego przeszły prawa do rezultatów prac powstałych w ramach umowy, konieczne jest wprowadzenie do niej postanowień o przeniesieniu praw autorskich.

Aby uniknąć uznania umowy za nieważną, należy w umowie B2B wymienić pola eksploatacji, na jakich mają przejść prawa autorskie do rezultatów. Pola eksploatacji stanowią w szczególności:

  • w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;
  • w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

W umowie B2B zawierającej postanowienia o transferze praw autorskich należy wyraźnie wskazać, że wynagrodzenie za wykonanie umowy stanowi również wynagrodzenie prawno-autorskie.

Zalecane jest również wprowadzenie postanowień dotyczących praw osobistych. 

Prawami osobistymi są prawa do:

  • autorstwa utworu;
  • oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo;
  • nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania;
  • decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności;
  • nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

Praw tych nie można przenieść. Uznaje się jednak, że wykonawca może zobowiązać się do ich niewykonywania.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów