Decyzja o likwidacji działalności gospodarczej pociąga za sobą obowiązki zarówno urzędowe, jak również podatkowe. Zamknięcia działalności gospodarczej dokonuje się w urzędzie gminy za pomocą druku CEIDG-1. Wniosek musi być złożony w ciągu 7 dni od trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej. Data likwidacji działalności gospodarczej nie może być późniejsza niż dzień złożenia, podpisania dokumentu CEIDG-1. W przypadku likwidacji działalności gospodarczej przez czynnego podatnika VAT należy złożyć do urzędu skarbowego deklarację VAT-Z (deklaracja o zaprzestaniu wykonywania czynności opodatkowanej) zgodnie z art. 96, ust. 6 ustawy o VAT.
Remanent likwidacyjny w podatku VAT
Przy likwidacji działalności gospodarczej koniecznością jest sporządzenie remanentu likwidacyjnego, wynika to z przepisów (art. 14 ust. 5 Ustawy o podatku od towarów i usług). Dotyczy on zakupów, przy nabyciu których przysługiwało odliczenie podatku VAT, nawet jeżeli podatnik nie skorzystał z prawa do odliczenia.
Inwentura dla celów podatku od towarów i usług musi zawierać:
- towary handlowe i materiały,
- wyposażenie,
- środki trwałe.
Przy wycenie majątku nie ma znaczenia fakt, czy środki trwałe zostały już zamortyzowane, wycenę składników majątku sporządza się zgodnie z obowiązującymi cenami rynkowymi. Jeżeli chodzi o wycenę towarów i materiałów, ich wartością jest cena zakupu w kwocie netto (jeżeli przysługiwało odliczenie VAT). W przypadku wyposażenia o wartości poniżej 1500 zł lub środków trwałych, które mają ponad 10 lat, ich wykazanie w remanencie likwidacyjnym nie jest konieczne.
Wyceniony w ten sposób remanent likwidacyjny podlega opodatkowaniu, a obowiązek podatkowy powstaje w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Przy składaniu ostatniej deklaracji VAT-7 lub VAT-7K przy rozliczeniu kwartalnym należy do niej dołączyć informację o dokonanym spisie wraz z ustaloną na jego podstawie wartością i kwocie podatku należnego. Kwotę tego podatku wykazuje się w rubryce 36 deklaracji VAT-7 (w wersji 14). Jeżeli przedsiębiorca przed likwidacją działalności wyprzeda cały majątek oraz towary i materiały, składa wraz z ostatnią deklaracją VAT, informację o zerowym remanencie likwidacyjnym.
Jak uniknąć płacenia podatku VAT od remanentu likwidacyjnego
Brak towarów w spisie z natury oznacza jednocześnie brak konieczności płacenia podatku. Co za tym idzie, by uniknąć obowiązku zapłaty przed zakończeniem działalności, należy wyprzedać towar. Oczywiście z tytułu sprzedaży również powstaje obowiązek podatkowy, jednak w ten sposób przedsiębiorca pozyska środki na jego zapłatę, zamiast wyciągać z własnej kieszeni i zostać z niesprzedanym towarem. Jeżeli niemożliwe jest wyprzedanie całości towaru, to już jego zmniejszenie powoduje niższą wartość remanentu a tym samym mniejszy podatek do zapłaty.
Porady online
Prowadzisz firmę i masz pytania?
Skorzystaj z porad ekspertów Poradnika Przedsiębiorcy
Przedsiębiorca ma także możliwość przekazania składników majątku trwałego na cele osobiste. Niektóre składniki majątku podlegają zwolnieniu z opodatkowania przy wycofaniu ich ze środków trwałych na cele własne, jednak jeżeli zwolnienia nie można zastosować, jest to procedura neutralna, gdyż podstawa opodatkowania przy przekazaniu majątku jest taka sama jak przy wycenie w remanencie likwidacyjnym.
Jeżeli przy zakupie składnika majątku był odliczany podatek VAT, istnieje możliwość konieczności skorygowania odliczonego podatku i zwrócenia go do urzędu skarbowego. Jednak gdy wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł i środek trwały był wykorzystywany w działalności gospodarczej przez ponad rok, przekazanie go na cele osobiste nie powoduje obowiązku zwrotu odliczonego podatku.
Przedsiębiorca, który wyprzeda cały majątek firmy, zarówno trwały. jak i towary handlowe czy materiały, wykazuje zerowy remanent likwidacyjny i tym samym nie płaci od niego podatku.
