Aplikacje mobilne z każdym rokiem zyskują na popularności. Przedsiębiorcy zajmujący się tworzeniem aplikacji mobilnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej często korzystają z platform internetowych pośredniczących w sprzedaży tych aplikacji, dzięki czemu oferowane produkty mają szansę dotrzeć do szerokiego grona odbiorów. Wyjaśniamy, w jaki sposób rozliczyć sprzedaż aplikacji mobilnych za pośrednictwem platformy internetowej na gruncie podatku VAT.
Opodatkowanie podatkiem VAT w Polsce
Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Ze świadczeniem usługi mamy do czynienia również w sytuacji, gdy podatnik dokonuje czynności, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby
„W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi”.
Odnosząc powyższe regulacje do sprzedaży aplikacji mobilnych za pośrednictwem platformy internetowej, w pierwszej kolejności należy ustalić, na rzecz kogo świadczone są usługi, tj. czy na rzecz platformy internetowej pośredniczącej w sprzedaży aplikacji mobilnych, czy na rzecz klientów docelowych.
Sprzedaż aplikacji mobilnych za pośrednictwem platformy internetowej na gruncie podatku VAT
Sprzedaż aplikacji mobilnych klasyfikowana jest jako usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których jest mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady UE nr 282/2011, ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Na mocy tych przepisów do usług świadczonych drogą elektroniczną należą usługi świadczone za pomocą internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie ze względu na ich charakter jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Dodatkowo na mocy art. 9a tego rozporządzenia w przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu np. sklepu z aplikacjami, przyjmuje się do celów stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112/WE, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami.
Aby uznać dostawcę usług świadczonych drogą elektroniczną za wyraźnie wskazanego przez podatnika jako podmiot świadczący usługę, muszą zostać spełnione następujące warunki:
- na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usług drogą elektroniczną należy wyszczególnić takie usługi i ich dostawcę,
- na rachunku lub paragonie wystawionym bądź udostępnionym usługobiorcy należy wyszczególnić usługi świadczone drogą elektroniczną i ich dostawcę.
Na użytek niniejszego ustępu podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi.
O sposobie rozliczenia podatku VAT w przypadku sprzedaży aplikacji mobilnych za pośrednictwem platformy internetowej decydują zatem zapisy w umowie zawartej pomiędzy przedsiębiorcą tworzącym aplikacje mobilne a platformą internetową pośredniczącą w sprzedaży tych aplikacji na rzecz ostatecznego odbiorcy.
Jeżeli nie są spełnione warunki przytoczone powyżej wskazane w art. 9a rozporządzenia, to w przypadku świadczenia usług drogą elektroniczną podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, przyjmuje się zatem, że każdy pośrednik otrzymuje i świadczy wówczas usługę dalej drogą elektroniczną. Warunki te nie są spełnione, jeżeli platforma internetowa pośrednicząca w sprzedaży aplikacji uczestniczy w świadczeniu usługi oferowanej przez przedsiębiorcę tworzącego aplikację oraz ma wpływ na ustalanie ogólnych warunków świadczenia usług. W zakresie podatku VAT występują wtedy 2 odrębne transakcje, pierwsza transakcja pomiędzy przedsiębiorcą tworzącym aplikacje mobilne a platformą internetową pośredniczącą w ich sprzedaży, a druga pomiędzy platformą internetową a finalnym odbiorcą.
Opodatkowanie VAT sprzedaży aplikacji mobilnych za pośrednictwem App Store i Google Play
Wśród czołowych pośredników sprzedaży aplikacji mobilnych możemy wyróżnić:
- firmę Apple z siedzibą w Luksemburgu,
- firmę Google z siedzibą w Irlandii.
Obie firmy pośredniczące w sprzedaży aplikacji mobilnych posiadają siedziby działalności gospodarczej na terenie Unii Europejskiej. W celu prawidłowego rozliczenia podatku VAT należy ustalić miejsce opodatkowania usług. Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Firma Apple i Google posiadają siedziby działalności gospodarczych odpowiednio w Luksemburgu i Irlandii. Miejscem świadczenia usługi jest kraj usługobiorcy (Luksemburg lub Irlandia), co oznacza, że obowiązek rozliczenia tego podatku przechodzi na usługobiorcę, czyli platformę internetową.
Osoba prowadząca działalność gospodarczą w Polsce, zarejestrowana jako czynny podatnik VAT i VAT-UE świadcząca usługi elektroniczne na rzecz platformy internetowej pośredniczącej w sprzedaży aplikacji mobilnych posiadającej siedzibę na terenie UE wystawia dla platformy internetowej fakturę z adnotacją „odwrotne obciążenie” („reverse charge”), stawka podatku powinna zostać wskazana jako „np” (nie podlega), a na fakturze NIP przedsiębiorcy powinien zostać wpisany z przedrostkiem „PL”. Dodatkowo transakcja powinna zostać wykazana w informacji podsumowującej VAT-UE.
Sprzedaż aplikacji mobilnych na gruncie VAT – interpretacja indywidualna
Interpretacja indywidualna (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.300.2020.1.MR) z 9 września 2020 roku wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotyczy ustalenia obowiązku zapłaty podatku VAT w przypadku sprzedaży aplikacji za pośrednictwem platformy internetowej.
Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, w ramach której wykonuje usługi programistyczne, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i VAT-UE. Wnioskodawca planuje sprzedawać aplikacje mobilne za pośrednictwem platformy internetowej. Klientami są osoby fizyczne, rejestracja na platformie i akceptacja regulaminu umożliwia im zakup licencji i instalację na urządzeniu użytkownika. Po zakupie pakietu pobierana jest opłata licencyjna od użytkowania aplikacji, a po wyczerpaniu pakietu klient może dokupić dodatkowy pakiet w dowolnym czasie.
Wnioskodawca raz w miesiącu otrzymuje przelew za wszystkie sprzedane w danym miesiącu licencje, pomniejszony o 30% prowizję dla platformy będącej pośrednikiem sprzedaży oraz o podatek VAT. Faktycznym sprzedawcą według umowy jest zatem programista otrzymujący miesięczny raport sprzedaży bez dokładnych danych nabywców. Wnioskodawca zadał pytanie, czy jest on zwolniony z płacenia podatku VAT w Polsce i krajach UE oraz w krajach poza UE, czy można przyjąć, że platforma będąca pośrednikiem sprzedaży aplikacji mobilnych jest płatnikiem podatku VAT w imieniu programisty i wnioskodawca nie musi płacić go samodzielnie.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił, że ze świadczeniem usługi mamy do czynienia również w sytuacji, gdy podatnik dokonuje czynności, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej. Należy zatem ustalić, na rzecz kogo zainteresowany świadczy przedmiotowe usługi, tj. czy na rzecz platformy internetowej, czy na rzecz klientów docelowych, a następnie ustalić miejsce opodatkowania tych usług. Dyrektor KIS przytoczył art. 9a Rozporządzenia Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 roku ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej stanowiące, że w przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, przyjmuje się, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami. Aby uznać dostawcę usług świadczonych drogą elektroniczną za wyraźnie wskazanego przez podatnika jako podmiot świadczący usługę, muszą zostać spełnione następujące warunki:
- na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usług drogą elektroniczną należy wyszczególnić takie usługi i ich dostawcę,
- na rachunku lub paragonie wystawionym bądź udostępnionym usługobiorcy należy wyszczególnić usługi świadczone drogą elektroniczną i ich dostawcę.
Podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi.
Następnie Dyrektor KIS uznał, że w analizowanym przypadku – pomimo że według umowy zawartej przez wnioskodawcę z platformą internetową pośredniczącą w sprzedaży aplikacji to wnioskodawca sprzedaje aplikację końcowemu użytkownikowi, a platforma internetowa tylko pośredniczy – nie można uznać wnioskodawcy za wyraźnie wskazanego przez platformę internetową jako podmiot świadczący przedmiotowe usługi elektroniczne, ponieważ nie są spełnione warunki wynikające z art. 9a rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011. Należy stwierdzić, że platforma internetowa uczestniczy w świadczeniu usługi oferowanej przez wnioskodawcę oraz ma wpływ na ustalanie ogólnych warunków świadczenia usług przez wnioskodawcę. Platformę internetową pośredniczącą w sprzedaży aplikacji można uznać za podmiot zatwierdzający obciążenie klientów docelowych płatnością. W konsekwencji wnioskodawca nie będzie podatnikiem świadczącym usługi elektroniczne na rzecz klientów docelowych, a zatem nie będzie na nim ciążył obowiązek zapłaty podatku VAT z tego tytułu, podmiotem zobowiązanym do odprowadzenia podatku należnego z tytułu tej sprzedaży na rzecz klientów ostatecznych będzie platforma internetowa.
Wnioskodawca będzie świadczył natomiast usługę elektroniczną na rzecz platformy internetowej pośredniczącej w sprzedaży przedmiotowych aplikacji mobilnych, dla której miejscem świadczenia i opodatkowania będzie terytorium jednego z krajów UE.
