Podatnik, który jest właścicielem pojazdu sprowadzonego z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w celu dokonania rejestracji musi przedłożyć do urzędu odpowiedni dokument potwierdzający fakt uiszczenia podatku od towarów i usług, bądź braku obowiązku opłacania tego podatku z tytułu przewozu środka transportu z zagranicy. Tę kwestię regulują przepisy ustawy o VAT art. 105.
Kiedy obowiązek, a kiedy zwolnienie?
Obowiązek zapłaty podatku VAT od pojazdów zakupionych poza granicami państwa w obrębie Unii Europejskiej powstaje wówczas, kiedy podatnik dokona wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przy rejestracji danego pojazdu należy okazać zaświadczenie o uiszczeniu podatku od towarów i usług, które można uzyskać poprzez wcześniejsze złożenie wniosku o dokonaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu: VAT-23.
Wniosek VAT-24 składają osoby ubiegające się o wydanie zaświadczenia VAT-25, które potwierdza brak obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu przywozu z innego państwa członkowskiego środka transportu, który ma być przeznaczony do ruchu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Obowiązek ten dotyczy osób fizycznych oraz podmiotów gospodarczych, które sprowadziły używany pojazd z krajów członkowskich Wspólnoty Europejskiej, a jednocześnie transakcja ta nie była wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. W szczególności obowiązek ten jest nałożony w stosunku do:
- osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej,
- podmiotów prowadzących działalność gospodarczą korzystających ze zwolnienia z podatku od towarów i usług,
- czynnych podatników podatku VAT w Polsce, jedynie w sytuacji gdy wystąpiła u nich jedna z niżej wymienionych okoliczności:
- pojazd został zakupiony od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej w danym państwie członkowskim,
- pojazd został zakupiony od podmiotu gospodarczego nie będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim,
- sprzedaż pojazdu została opodatkowana podatkiem od wartości dodanej w danym państwie członkowskim na zasadach tzw. marży,
- pojazd został zakupiony na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
UWAGA: Osoba sprowadzająca używany środek transportu pośrednicząca w jego nabyciu, nie ma obowiązku uzyskania takiego zaświadczenia, ponieważ nie jest ona właścicielem pojazdu. Obowiązek ten ciąży na finalnym posiadaczu prawa do użytkowania samochodu.
Nabycie środka transportu w innym kraju członkowskim UE nie można zaliczyć do transakcji wewnątrzwspólnotowych, gdy zachodzi jedna z poniższych sytuacji:
- kupujący lub sprzedający nie są podatnikami podatku od towarów i usług lub podatnikami podatku od wartości dodanej,
- zakup towarów nastąpi w systemie marża jako towar używany.
Jakie dokumenty należy dołączyć do formularza VAT-24?
- dokumenty potwierdzające nabycie pojazdu: umowa kupna-sprzedaży, rachunek lub faktura,
- inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że w danym przypadku nie zachodzi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, np.: karta pojazdu, dowód rejestracyjny lub inne dokumenty potwierdzające fakt, iż samochód jest używany oraz dokument wymeldowania/wyrejestrowania środka transportu z ewidencji państwa członkowskiego, w którym został zakupiony,
- badanie techniczne wraz z dokumentem identyfikacyjnym pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy za granicą (obydwa dokumenty wydaje stacja kontroli pojazdów),
- tłumaczenie ww. dokumentów na język polski, sporządzone przez tłumacza przysięgłego,
- w przypadku samochodu osobowego dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju,
- dowód zapłaty należnej opłaty skarbowej w wysokości 160 zł.
Poprawnie wypełniony wniosek, wraz z kompletem załączników należy złożyć do urzędu właściwego ze względu na miejsce wykonywania sprzedaży opodatkowanej. W przypadku nabycia środka transportu będzie to miejsce, w którym nastąpiło zakończenie jego wysyłki, bądź transportu. Dostarczyć wniosek podatnik może osobiście, przesłać za pośrednictwem poczty lub elektronicznie (więcej informacji na ten temat na: http://www.finanse.mf.gov.pl/systemy-informatyczne/e-deklaracje). Należy jednak pamiętać, aby przy składaniu deklaracji posiadać kserokopie wraz z oryginałami załączników.
Decyzja Urzędu Skarbowego
Wniosek podlega weryfikacji pod względem merytorycznym, a w przypadku niespełnienia wymogów ustawowych Naczelnik Urzędu Skarbowego w formie postanowienia odmawia wydania przedmiotowego zaświadczenia. Na postanowienie o odmowie wydania formularza VAT-25 służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej wnoszone za pośrednictwem organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające żądanie.
Zaświadczenie może odebrać tylko osoba uprawniona, bądź upoważniona przez podatnika po okazaniu dowodu tożsamości. Wnioskodawca ma prawo otrzymać owe zaświadczenie bez zbędnej zwłoki, jednak w urząd ma na wydanie decyzji nie więcej niż 7 dni od daty przyjęcia wniosku do rozpatrzenia.
