Wraz z końcem roku podatkowego przedsiębiorcy mają obowiązek dopełnić kilku formalności. Jednym z nich jest przeprowadzenie spisu z natury który powinien zostać ujęty jako ostatni wpis w ewidencji. Jednak jakie elementy powinien zawierać prawidłowo sporządzony remanent oraz kto i w jakim terminie ma obowiązek jego sporządzenia? Sprawdźmy.
Obowiązek przeprowadzenia remanentu
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów opodatkowani na zasadach ogólnych jak i podatkiem liniowym, zobligowani są do sporządzenia remanentu na koniec roku.
Remanent - elementy spisu z natury
Obowiązek sporządzenia remanentu wynika bezpośrednio z par. 24 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Remanent zwany inaczej spisem z natury, powinien zawierać:
- nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy),
- datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury,
- szczegółowe określenie towaru i innych składników wymienionych w ust. 1 par. 24,
- jednostkę miary,
- ilość stwierdzoną w czasie spisu,
- cenę w złotych i groszach za jednostkę miary,
- wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową,
- łączną wartość spisu z natury oraz
- klauzulę "Spis zakończono na pozycji...",
- podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników).
Składniki ujęte w spisie z natury należy wycenić w ciągu 14 dni od dnia zakończenia remanentu.
Remanent - wycena składników majątku
Ujmowane w remanencie towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby, produkcję w toku, wyroby gotowe, braki i odpady, wyceniane są zgodnie z ceną zakupu lub kosztem wytworzenia. Cenę zakupu stanowi kwota płacona sprzedawcy pomniejszona o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu. W przypadku importu cena jest powiększona o należne cło, podatek akcyzowy oraz dodatkowe opłaty celne poniesione w związku z importem towaru. W przypadku darowizny lub spadku cenę zakupu stanowi cena takiego samego lub podobnego składnika majątku. Natomiast do kosztów wytworzenia zaliczamy wszelkie koszty bezpośrednio i pośrednio związane z wytworzeniem danego towaru, materiału itd., z wyłączeniem kosztów sprzedaży wyrobów gotowych i usług.
W szczególnych przypadkach, wyceny składników majątku objętych spisem, można dokonać na podstawie cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeśli są one niższe od cen nabycia lub zakupu np. w wyniku uszkodzenia, wyjścia z mody. Odpady użytkowe znajdujące się na stanie na dzień przeprowadzenia remanentu, które utraciły swoją pierwotną wartość, wycenia się według wartości oszacowanej, uwzględniając przy tym ich przydatność do dalszego użytkowania.
- Remanent, czyli spis z natury
- Remanent, czyli spis z natury na koniec roku
- Remanent początkowy przy zakładaniu działalności
Ujęcie remanentu w KPiR
Jak wynika z regulacji ujętych w par. 26 ust. 6 rozporządzenia w sprawie prowadzenia KPiR, spis z natury musi być wpisany do księgi:
- według poszczególnych rodzajów jego składników lub
- w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników; wówczas zestawienie przechowuje się łącznie z księgą.
Przedsiębiorca powinien pamiętać, że w przypadku, gdy firma nie ma na stanie towarów handlowych - wartość spisu z natury wynosi 0 zł - powinien on również zostać ujęty w księdze.
Remanent końcowy w systemie wFirma.pl
Podatnicy prowadzący księgowość z pomocą systemu wFirma.pl sporządzony poza systemem remanent końcowy wprowadzić powinni w zakładce EWIDENCJE » REMANENTY » DODAJ REMANENT, gdzie jako rodzaj należy wybrać REMANENT KOŃCOWY oraz wprowadzić datę jego sporządzenia i kwotę wynikającą ze spisu.
Na podstawie wprowadzonego remanentu końcowego, system automatycznie wygeneruje wpis dotyczący remanentu początkowego na taką samą wartość. Remanent końcowy i remanent początkowy ujmowany jest w KPIR w kolumnie 15.
Wartości wynikające z remanentów brane są pod uwagę podczas sporządzania zeznania rocznego generowanego z poziomu systemu. W przypadku, gdy wartość remanentu początkowego będzie wyższa niż wartość remanentu końcowego, różnica będzie pomniejszać dochód do opodatkowania, w odwrotnej sytuacji będzie go powiększać.
