Nabycie nieruchomości jest określoną w przepisach prawa czynnością prawną skutkującą przejściem prawa własności z jednego podmiotu na drugi. Kupujący często myślą, że sama wizyta u notariusza i pobranie przez niego stosownych opłat i podatków zamyka temat sprzedaży. Warto jednak wiedzieć, że niektóre czynności powinny zostać wykonane po nabyciu nieruchomości już przez nowych właścicieli. Jedną z nich jest zawiadomienie o nabyciu nieruchomości. Jak to zrobić, w jakim terminie? Odpowiedź poniżej.
Zawiadomienie o nabyciu nieruchomości
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1–3 Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:
- grunty;
- budynki lub ich części;
- budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 6 ust. 6 Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych osoby fizyczne, z zastrzeżeniem ust. 11, są obowiązane złożyć właściwemu organowi podatkowemu informację o nieruchomościach i obiektach budowlanych, sporządzoną na formularzu według ustalonego wzoru, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości lub od dnia zaistnienia zdarzenia, o którym mowa w ust. 3.
Natomiast jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu osób fizycznych oraz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej lub spółek nieposiadających osobowości prawnej, z wyjątkiem osób tworzących wspólnotę mieszkaniową, osoby fizyczne składają deklarację na podatek od nieruchomości oraz opłacają podatek na zasadach obowiązujących osoby prawne.
Jak złożyć zawiadomienie o nabyciu nieruchomości?
Nabywca nieruchomości jest zobowiązany do wykonania kilku czynności bezpośrednio po dniu podpisania aktu notarialnego, mianowicie:
- wypełnić druk IN-1 „Informacja o nieruchomościach i obiektach budowlanych”;
- formularz złożyć we właściwym urzędzie gminy;
- oczekiwać na decyzję o wysokości podatku;
- uiścić podatek wskazany w decyzji.
Wypełnienie formularza IN-1
Formularz należy pobrać albo ze strony internetowej właściwej gminy, albo też udać się do urzędu gminy osobiście i uzupełnić go na miejscu.
1 lipca 2019 roku Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 30 maja 2019 roku w sprawie wzorów informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych oraz deklaracji na podatek od nieruchomości (Dz.U. z 2019 r., poz. 1104) wprowadzono we wszystkich gminach na terenie Polski jednolite wzory formularzy związane z podatkami lokalnymi, tj. podatkiem od nieruchomości, podatkiem rolnym i podatkiem leśnym.
W przypadku składania przez współwłaścicieli (w tym również małżonków) jednego wspólnego formularza IN-1 obowiązek złożenia własnoręcznego podpisu na dokumencie spoczywa na każdym współwłaścicielu nieruchomości.
Złożenie formularza IN-1
Formularz można złożyć na trzy sposoby:
- zanieść druk bezpośrednio do urzędu właściwej gminy;
- wysłać pocztą;
- wysłać przez internet, np. przez ePUAP.
Oczekiwanie na decyzję o wysokości podatku
Wysokość podatku zależy od:
- powierzchni gruntów i budynków lub ich części;
- stawki podatku, która obowiązuje w gminie.
Gmina określa stawki podatku, które nie mogą być wyższe niż stawki maksymalne. Nie należy obliczać podatku samodzielnie. Gmina co roku przysyła decyzję o wysokości podatku.
Uiszczenie podatku wynikającego z decyzji
Podatek wskazany w decyzji, o której mowa wyżej, należy uiścić w czterech terminach i w czterech ratach:
- do 15 marca;
- do 15 maja;
- do 15 września;
- do 15 listopada.
Podatek można zapłacić:
- w kasie gminy;
- przelewem na konto gminy;
- u osoby, którą wyznaczyła gmina (inkasenta).
Czy podatnik będzie obowiązany składać deklarację każdego roku?
Z art. 6 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wynika konieczność corocznego składania przez osobę fizyczną informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych. Obowiązek taki powstaje dopiero w przypadku wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości lub zaistnienia zdarzenia, o którym mowa w art. 6 ust. 3 Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych.
Z powyższego przepisu wynika, że jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania lub jego części, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie.
Złożenie przez podatnika będącego osobą fizyczną informacji o zdarzeniu mającym wpływ na wysokość opodatkowania, które miało miejsce po doręczeniu decyzji ustalającej wysokość zobowiązania (art. 6 ust. 6 w zw. z art. 6 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych) wszczyna postępowanie podatkowe bez konieczności wydawania przez organ podatkowy postanowienia o wszczęciu postępowania (art. 165 § 7 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Za datę wszczęcia postępowania uznaje się wówczas datę złożenia informacji (art. 165 § 8 Ordynacji podatkowej). Jeżeli organ podatkowy nie kwestionuje danych mających wpływ na treść obowiązku podatkowego wynikających ze skorygowanej informacji, wtedy na podstawie art. 254 § 1 Ordynacji podatkowej wydaje decyzję zmieniającą ostateczną decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego, bez wyznaczania terminu do wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonych dowodów (art. 200 § 2 pkt 3 Ordynacji podatkowej).
