Pięć lat temu kupiłem samochód osobowy w Niemczech za 5000 euro. Samochód wykorzystywałem wyłącznie prywatnie, natomiast chcę go teraz wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Posiadam dokument zakupu w postaci faktury z naliczonym niemieckim VAT-em. Jaki kurs waluty przy określaniu wartości początkowej samochodu należy zastosować do przeliczenia wartości faktur?
Mateusz, Rzeczka
Na okoliczność przekazania prywatnego majątku do działalności gospodarczej podatnik w pierwszej kolejności powinien sporządzić oświadczenie o przekazaniu prywatnego majątku na cele prowadzonej działalności gospodarczej.
Kurs waluty przy określaniu wartości początkowej samochodu jaki należy zastosować to średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego, który poprzedza dzień wystawienia dokumentu. Dodatkowe opłaty w postaci niemieckiego podatku VAT, opłaty recyklingowej oraz akcyzy zwiększają wartość początkową środka trwałego.
Co do zasady wartość początkową środka trwałego stanowi jego cena nabycia. Cenę nabycia określamy jako cenę należną zbywcy:
- powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w przypadku importu także o cło i podatek akcyzowy od importu tego środka trwałego,
- pomniejszoną o podatek VAT, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o VAT,
- skorygowaną o różnice kursowe naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Mimo że obecna wartość rynkowa pojazdu różni się od ceny nabycia, wartość początkową stanowi jego cena nabycia. Świadczy o tym stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji podatkowej o numerze ILPB1/415-994/09-2/AA, z 27 listopada 2009 r.:
(...) Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2000 r. nabyła samochód osobowy, za kwotę 46.050 zł, kwota ta wynika z faktury zakupu. Przedmiotowy samochód do bieżącego roku był wykorzystywany na cele prywatne. Zatem w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z sytuacją, w której ustalenie ceny nabycia środka trwałego nie jest możliwe, gdyż cena zakupu powyższego środka trwałego jest wartością znaną. Zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, wartość początkową środka trwałego nabytego w drodze kupna ustala się na podstawie ceny nabycia.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wartość początkową nabytego w drodze kupna samochodu osobowego, zgodnie z zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi cena jego nabycia. (...)
Różnice kursowe a wartość początkowa
Cenę nabycia wraz z pozostałymi kosztami, które zostały wyrażone w walucie obcej, należy przeliczyć na złotówki. Jeśli podatnik posiada dokument zakupu, wówczas przeliczenia dokonuje się według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu, który potwierdza nabycie środka trwałego. Przy czym podatnik powinien skorygować wartość początkową środka trwałego o powstałe różnice kursowe do dnia przyjęcia prywatnego majątku do ewidencji środków trwałych.
Do obliczenia różnic kursowych uwzględnia się:
- średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu zakupu,
- średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę płatności za zakup środka trwałego.
Kiedy wartość środka trwałego z dokumentu zakupu w przeliczeniu na PLN jest większa od dokonanej płatności w PLN, wówczas powstaną dodatnie różnice kursowe. Natomiast w przypadku, kiedy wartość środka trwałego na podstawie dokumentu, w przeliczeniu na PLN, będzie mniejsza od dokonanej zapłaty w przeliczeniu na PLN, wówczas mamy do czynienia z ujemnymi różnicami kursowymi.
Dodatnie różnice kursowe zmniejszają wartość początkową środka trwałego, natomiast ujemne różnice kursowe ją zwiększają.
(...) Zatem, jeżeli podatnik wybrał ustalanie różnic kursowych w oparciu o reguły podatkowe, w takim przypadku powinien naliczać wyłącznie zrealizowane różnice kursowe, które korygują cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego. Cenę nabycia lub koszt wytworzenia powiększa się lub zmniejsza o zrealizowane różnice kursowe od zobowiązań w walucie obcej, zapłaconych w walucie obcej przed oddaniem środka trwałego do używania.
W konsekwencji z przepisów cyt. ustawy wynikają dwa zasadnicze elementy. Pierwszy – to wymóg korygowania ceny nabycia/kosztu wytworzenia o wskazane koszty i o różnice kursowe. Drugi - to objęcie tą korektą nie jakichkolwiek różnic kursowych, lecz jedynie takich, które są naliczone (zrealizowane) do dnia przekazania do używania środka trwałego. (...).
