0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Leasing finansowy - skutki podatkowe

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Przedsiębiorcy w działalności gospodarczej wykorzystują różnego rodzaju składniki majątkowe. Obok tradycyjnego nabycia na własność, alternatywną formą ich używania może być leasing finansowy. Aby umowa była zakwalifikowana jako leasing finansowy musi spełniać określone kryteria.

Leasing finansowy - umowa

Cechą charakterystyczną umowy leasingu finansowego jest przekazanie korzystającemu uprawnienia do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu (i oczywiście zaliczania ich do kosztów podatkowych). Oznacza to, że korzystający może stosować wszystkie metody amortyzacji przewidziane dla danego środka trwałego, jak też jednorazowy odpis amortyzacyjny.

W przypadku leasingu finansowego kwestia składników raty leasingowej składa się bowiem z dwóch odrębnych i odmiennie podatkowo traktowanych elementów, tj.:

  • części kapitałowej – czyli tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu (środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych). Część ta nie stanowi przychodów finansującego i odpowiednio kosztów uzyskania przychodów korzystającego. Inaczej – część kapitałowa jest dla stron umowy w czasie jej trwania podatkowo obojętna;

  • części odsetkowej, która jest przychodem finansującego oraz odpowiednio kosztem podatkowym korzystającego.

Z leasingiem finansowym mamy do czynienia, gdy:

  1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;

  2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy, odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio;

  3. umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:

  1. odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo

  2. finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy.

Przy leasingu finansowym do przychodów finansującego (leasingodawcy) i odpowiednio kosztów korzystającego (leasingobiorcy) nie zalicza się opłat w tej części, która stanowi spłatę wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W umowie leasingu finansowego zawarta jest klauzula przekazania prawa własności korzystającemu (leasingobiorcy). Po zakończeniu umowy staje się on właścicielem przedmiotu leasingu.

Warto dodać, że podobne zasady rozliczeń mają zastosowanie w przypadku nabycia samochodu na podstawie umowy kredytu czy pożyczek.

Przykład 1.

Firma podpisała umowę leasingu finansowego. Miesięcznie do kosztów będzie mogła zaliczyć odpisy amortyzacyjne oraz część odsetkową raty leasingowej.

Zakończenie umowy leasingu finansowego 

Po zakończeniu umowy finansujący może zadysponować przedmiotem leasingu w jeden z trzech następujących sposobów:

  • przenieść własność przedmiotu na korzystającego, z zapłatą odpowiedniej ceny wykupu,

  • sprzedać przedmiot leasingu osobie trzeciej,

  • oddać przedmiot leasingu korzystającemu do dalszego użytkowania, czyli zawrzeć z nim kolejną umowę.

Leasing finansowy a przedłużenie umowy

Po zakończeniu podstawowego okresu umowy strony mogą ją przedłużyć. Jeżeli finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.

Sprzedaż rzeczy leasingobiorcy po zakończeniu umowy leasingu finansowego

W przypadku tej transakcji przychód ze sprzedaży i koszty uzyskania przychodu ustala się w odmienny sposób, niż w leasingu operacyjnym. Dla finansującego przychód ze sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych może być równy cenie określonej w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich wartości rynkowej. Ustawodawca dopuścił więc w tym przypadku sprzedaż za cenę znacznie niższą od hipotetycznej wartości netto, nawet za symboliczną złotówkę. Kosztem uzyskania przychodu z tej sprzedaży będzie cena nabycia lub koszt wytworzenia pomniejszone o spłatę wartości początkowej. Spłata wartości początkowej jest równa faktycznie otrzymanej przez finansującego w opłatach leasingowych równowartości wartości początkowej wartości niematerialnej, w podstawowym okresie umowy leasingu.

Leasing finansowy a sprzedaż przedmiotu osobie trzeciej

Po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący może sprzedać przedmiot umowy osobie trzeciej. Ma wówczas obowiązek zwrócić korzystającemu część wpłaconych opłat leasingowych. Wartość zwróconych opłat stanowi, dla korzystającego, przychód w wysokości faktycznej otrzymanej wypłaty, a dla finansującego koszt podatkowy także równy faktycznej wypłacie.

Ustalenie wartości początkowej wykupionego przedmiotu leasingu finansowego

Dla korzystających będących zarówno osobami fizycznymi, jak i osobami prawnymi przedmiot leasingu finansowego stanowi środek trwały oraz wartość niematerialną i prawną, które podlegają amortyzacji niezależnie od przewidywanego okresu użytkowania. Poza tym dokonując odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przedmiotu leasingu finansowego, stosuje się te same przepisy dotyczące amortyzacji jak od własnych składników majątkowych. Korzystający powinien więc ustalić wartość początkową przedmiotu leasingu.

Leasing finansowy a odliczenie VAT

Prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje za okres, w którym (z danej czynności) powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym. W przypadku leasingu finansowego oznacza to, że prawo do odliczenia powstanie w okresie, w którym miała miejsce dostawa przedmiotu leasingu. Należy jednak pamiętać, że warunkiem koniecznym uprawniającym do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest posiadanie faktury. Jak wynika bowiem z art. 86 ust. 10b ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie podstawowym, może to zrobić w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów