Sprzęt o wartości powyżej 10 000 zł, użytkowany w firmie powyżej roku powinien zostać zakwalifikowany jako środek trwały i podlegać amortyzacji. Możliwe jest również wystąpienie sytuacji, w której sprzęt o takiej wartości będzie użytkowany krócej niż rok. W związku z czym pojawia się pytanie, czy taki wydatek powinien zostać zakwalifikowany jako środek trwały, czy też zaksięgowany bezpośrednio do kosztów. Sprawdź, jak rozliczyć w KPiR sprzęt użytkowany krócej niż rok.
Środek trwały
Ustawa o PIT nie zawiera definicji środka trwałego, wskazuje ona jednak sytuacje, w których środek trwały podlega amortyzacji. Zgodnie z art. 22a wspomnianej ustawy amortyzacji podlegają:
stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
-
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
-
maszyny, urządzenia i środki transportu,
-
inne przedmioty.
Dodatkowo należy pamiętać, że w celu zaliczenia wydatku do środków trwałych powinien on spełniać 5 warunków:
-
być wytworzonym lub nabytym we własnym zakresie,
-
być kompletnym i zdatnym do użytku,
-
stanowić własność lub współwłasność podatnika,
-
przewidywany okres jego użytkowania w przedsiębiorstwie musi być dłuższy niż rok,
-
być wykorzystywanym przez podatnika w związku z wykonywaną działalnością lub być oddanym do użytku na podstawie umowy dzierżawy, najmu lub leasingu.
Sprzęt użytkowany krócej niż rok o wartości powyżej 10 000 zł
Decyzję odnośnie okresu użytkowania sprzętu w ramach prowadzonej działalności podejmuje przedsiębiorca. Jeśli sprzęt o wartości wyższej niż 10 000 zł (netto dla czynnych podatników VAT oraz brutto w przypadku zwolnienia z VAT) użytkowany będzie w firmie dłużej niż rok, powinien zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Wydatek ten będzie zaliczany do kosztów poprzez comiesięczne odpisy amortyzacyjne naliczane od wartości początkowej. Jeżeli przedsiębiorca założy, że zakupiony sprzęt wykorzystywany będzie krócej niż rok, wydatek może zostać bezpośrednio zaliczony do kosztów w miesiącu jego poniesienia.
Sprzęt o wartości powyżej 10 000 zł - zmiana okresu użytkowania
Możliwe jest również wystąpienie sytuacji, w której zakupiony sprzęt o wartości powyżej 10 000 zł, który został zaliczony bezpośrednio do kosztów firmowych ze względu na przewidywany okres użytkowania krótszy niż rok, będzie jednak użytkowany w działalności przez okres dłuższy niż rok.
W takim wypadku konieczne jest zaliczenie sprzętu do ewidencji środków trwałych oraz wyksięgowanie wydatku z kolumny 13 KPiR. Konieczne jest również zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów o różnicę miedzy ceną nabycia a wysokością odpisów amortyzacyjnych, które przypadają na dany rok. Potwierdzenie tego stanowiska znajdziemy w interpretacji indywidualnej o sygnaturze IBPB-1-1/4511-272/15/AP, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 25 sierpnia 2015 r.
W przypadku gdy dojdzie do zmiany okresu użytkowania sprzętu w ciągu roku, a rozliczenia za poprzedni rok podatkowy są zamknięte, konieczne jest dokonanie korekty zeznania rocznego. Należy dokonać wpłaty zaległego podatku wraz z odsetkami za zaległości podatkowe naliczane od dnia przekroczenia roku używania sprzętu do dnia dokonania korekty.
Amortyzacja środków trwałych
Amortyzacja liniowa
W przypadku zmiany okresu użytkowania sprzętu i wystąpienia konieczności dokonywania amortyzacji możliwe jest wybranie amortyzacji liniowej. Jej charakterystyczną cechą są odpisy równej wielkości przez cały okres amortyzacji. Pierwszy odpis amortyzacyjny dokonywany jest w miesiącu następnym po wprowadzeniu składnika do majątku firmowego.
Ostatni odpis amortyzacyjny dokonany zostaje w momencie zrównania wartości odpisów z wartością początkową środka trwałego.
Należy mieć na uwadze, że przedsiębiorcy nie mają dowolności w wyborze stawki amortyzacyjnej. Jej wybór wynika z Klasyfikacji Środków Trwałych, dlatego też tak ważna jest właściwa kwalifikacja środka trwałego. Przedsiębiorcy mają możliwość zastosowania stawki indywidualnej, ale wyłącznie do używanych składników zaliczanych do środków trwałych.
Amortyzacja jednorazowa
Amortyzacji jednorazowej podlegają środki trwałe finansowane w ramach pomocy de minimis zaliczane do 3-8 grupy KŚT za wyjątkiem samochodów osobowych oraz fabrycznie środki trwałe.
W ramach pomocy de minimis z amortyzacji jednorazowej mogą skorzystać:
-
mali podatnicy których wartość sprzedaży brutto w ubiegłym roku podatkowym nie przekroczyła 1 200 000 euro,
-
podatnicy, którzy w danym roku podatkowym dopiero rozpoczynają działalność.
W ramach tej ulgi przedsiębiorcy mogą dokonać odpisów amortyzacyjnych do wysokości limitu jednorazowej amortyzacji, wynoszącego 50 000 euro.
Fakt skorzystania z amortyzacji jednorazowej należy zgłosić do właściwego US. Wraz z wnioskiem dodatkowo należy załączyć:
-
dokument zakupu oraz zapłaty,
-
kopię KPiR,
-
ewidencję środków trwałych,
-
oświadczenie o metodzie amortyzacji, która byłaby przyjęta, gdyby nie amortyzacja jednorazowa,
-
zaświadczenia o pomocy de minimis która w ostatnich dwóch latach została przyznana lub o niekorzystaniu z takiej pomocy,
-
informacje o wnioskodawcy.
Jeśli zaś chodzi o amortyzację jednorazową fabrycznie nowych środków trwałych to każdy przedsiębiorca może z niej skorzystać w ciągu roku do limitu 100 000 zł pod warunkiem, że:
- wartość początkowa zakupionego środka trwałego w danym roku podatkowym wynosi minimum 10 000 zł,
- łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych zakupionych w danym roku podatkowym wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3 500 zł.
Przy wyborze amortyzacji jednorazowej odpis amortyzacyjny w całości zostanie zaliczony do kosztów firmowych w miesiącu przyjęcia środka trwałego do użytkowania.
