Przedsiębiorcy w prowadzonej przez siebie działalności wykorzystują różnego rodzaju składniki majątku jak np. samochód, drukarka, laptop, telefon. Kiedy należy uznać je za środki trwałe? Sprawdźmy.
Definicja środka trwałego w ustawie o PIT
Podatkowa definicja środka trwałego została przedstawiona w art. 22a ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z jej treścią składniki majątku takie jak:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty, które spełniają łącznie pięć warunków:
stanowią własność lub współwłasność przedsiębiorcy,
zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
są kompletne i zdatne do użytku,
przewidywany okres użytkowania powyżej 1 roku,
wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
Składniki majątku spełniające powyższą definicję środka trwałego podlegają amortyzacji w czasie.
Ważne! Jak stanowi art. 22a ust. 2 ustawy o PIT za środki trwałe podlegające amortyzacji uznaje się, bez względu na przewidywany okres użytkowania:
|
Środki trwale - podział ze względu na wartość początkową
Środki trwałe ze względu na wartość początkową (sposoby ustalania wartości początkowej środków trwałych zostały omówione w 3. części cyklu) należy rozdzielić na dwie grupy:
środki trwałe o wartości początkowej do 3.500 zł,
środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł.
Podział ten jest istotny z punktu widzenia późniejszego rozliczenia środka trwałego w kosztach firmowych.
Środki trwałe o wartości początkowej do 3.500 zł (netto w przypadku czynnych podatników VAT, brutto w przypadku podmiotów zwolnionych z VAT), nazywane niskocennymi środkami trwałymi, można:
amortyzować w czasie (o czym więcej w rozdziale 4.)
poddać amortyzacji jednorazowej - cała wartość początkowa zostanie ujęta w kosztach w miesiącu przyjęcia do użytkowania (o czym również więcej w rozdziale 4.)
ująć bezpośrednio w kosztach uzyskania.
Środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej kwotę 3.500 zł co do zasady podlegają amortyzacji w czasie.
Środki trwałe czy wyposażenie?
Składniki majątku, które nie spełniają przytoczonych wyżej definicji środka trwałego można po spełnieniu kilku warunków uznać za składnik wyposażenia. Co ważne definicji wyposażenia nie odnajdziemy wprost w ustawie o PIT. Należy jej szukać w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie prowadzenia KPiR. Zgodnie z treścią par. 3 ust. 7 za wyposażenie uznaje się te rzeczowe składniki majątku, które zgodnie z ustawą o PIT nie zostały zakwalifikowane jako środki trwałe, a których - zgodnie z par. 4 ust. 2 rozporządzenia - wartość przekracza kwotę 1.500 zł (netto w przypadku czynnych podatników VAT, brutto w przypadku podmiotów zwolnionych z VAT).
W konsekwencji powyższe oznacza, że za składniki wyposażenia uznajemy te, które łącznie spełniają dwa warunki:
wartość początkowa przekracza 1.500 zł,
przewidywany okres użytkowania wynosi do 1 roku.
Ważne! Jeżeli dany składnik rzeczowego majątku przedsiębiorcy zostanie zakwalifikowany jako składnik wyposażenia, a będzie użytkowany przez okres dłuższy niż 1 rok, to co do zasady należy dokonać jego przekwalifikowania na składnik środka trwałego ze wszystkimi skutkami podatkowymi - skorygowanie zaliczek na podatek dochodowy, dopłata zobowiązania podatkowego wraz z należnymi odsetkami. |
Przykład 1.
Przedsiębiorca 30 maja 2016 roku nabył na podstawie umowy kupna-sprzedaży samochód osobowy o wartości 5.000 zł. Dodatkowo nabywca zapłacił 2% PCC, czyli 100 zł. Co ważne nabyty samochód nie jest w pełni sprawny i wymaga przeprowadzenia kilku napraw. Za naprawy te 10 czerwca przedsiębiorca otrzymał fakturę VAT na kwotę:
wartość netto: 2.000 zł
podatek VAT: 460 zł
wartość brutto: 2.460 zł
Przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT, a od nabycia samochodu oraz wydatków eksploatacyjnych będzie mógł odliczyć 50% VAT. Planowany okres użytkowania samochodu do celów firmowych wynosi 2 lata.
Przedsiębiorca może zakwalifikować samochód jako środek trwały, przewidywany okres użytkowania go do celów firmowych przekracza bowiem jeden rok, a wartość początkowa jest większa niż 3.500 zł. Niemniej jednak wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych jest możliwe dopiero od czerwca 2016 - dopiero wówczas samochód stał się kompletny i zdatny do użytku.
