Dwuosobowa spółka jawna, w której jestem wspólnikiem, podpisała ze mną umowę o pracę. Czy wypłacone przez spółkę wynagrodzenie jest kosztem uzyskania przychodu dla mnie i dla drugiego ze wspólników?
Józef, Stare Jabłonki
Wynagrodzenie wspólnika spółki jawnej wypłacane z tytułu umowy o pracę, nie będzie stanowić dla wspólnika nie zatrudnionego kosztu uzyskania przychodów. Wynagrodzenie to będzie jednak stanowiło koszt uzyskania przychodów dla drugiego wspólnika spółki.
Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty, który znajduje się w art. 23 ustawy o PIT.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.
Ustawodawca w powołanym przepisie posłużył się wyrażeniem wartość własnej pracy, które nie zostało zdefiniowane dla potrzeb podatku dochodowego. Użyte pojęcie wskazuje, że chodzi tu o wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wartość pracy świadczonej przez wspólnika będzie wyznaczać wysokość przyznanego mu wynagrodzenia.
Ograniczenie zawarte w analizowanym przepisie odnosi się m.in. do prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną. Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030) użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.
Analiza powyższych uregulowań prawnych wskazuje, że wynagrodzenie wspólnika spółki jawnej z tytułu wykonywania czynności na podstawie umowy o pracę zawartej ze spółką, nie będzie stanowić dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów.
Zarówno w ustawie o CIT i PIT brak jest postanowień nadających spółce jawnej podmiotowość podatkową, a zatem spółka ta nie może być uznana za podmiot wymienionych podatków.
Art. 1 ustawy o PIT wymienia jako podmioty podatkowe wyłącznie osoby fizyczne. Tylko zatem te osoby, a nie założona przez nie spółka jawna, są podatnikami podatku dochodowego. Wynika to wyraźnie także z treści art. 8 tej ustawy, według którego dochody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną opodatkowuje się osobno u każdej osoby.
Z uwagi na fakt, iż podatnikiem podatku dochodowego może być wyłącznie wspólnik spółkijawnej, tylko on, jako osoba fizyczna, może dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodu ze wspólnego źródła przychodów. Skoro zatem w myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci pozostałych wspólników, to w stosunku do tego tylko podatnika (wspólnika spółki jawnej), który pobierał wynagrodzenie za pracę na podstawie umowy o pracę zawartej ze spółką jawną, tego rodzaju wydatek nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wynagrodzenie to będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów dla drugiego wspólnika spółki, a jego wysokość powinna być ustalona zgodnie z zasadą opisaną w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stanowisko takie potwierdził dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej, sygn. IPPB1/415-206/13-2/MT, gdzie możemy przeczytać Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.
Zatem wynagrodzenie wypłacone wspólnikowi spółki jawnej, zatrudnionemu w tej spółce na umowę o pracę, nie stanowi dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów, jest zaś kosztem uzyskania przychodów dla pozostałych wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zysku spółki.
