0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Bilans zamknięcia jako jeden z elementów sprawozdania finansowego

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Bilans to jeden z najważniejszych elementów sprawozdania finansowego. Jest to zestawienie składników majątku danego podmiotu gospodarczego oraz źródeł jego finansowania. W artykule omówiony zostanie bilans zamknięcia jako jedna z niezbędnych części składowych sprawozdania finansowego!

Bilans - definicja pojęcia

Bilans (z łac. bilanx - waga) to podstawowy element każdej analizy finansowej przedsiębiorstwa. Dokument ten sporządza się na początek oraz na koniec okresu sprawozdawczego (czyli tzw. bilans zamknięcia) w organizacjach, spółkach oraz przedsiębiorstwach, które prowadzą pełną rachunkowość. W tym pierwszym przypadku jest to bilans otwarcia, a w drugim bilans zamknięcia.

Bilans to zestawienie aktywów i pasywów należących do danego podmiotu gospodarczego. Aktywa to majątek przedsiębiorstwa, zaś pasywa to źródła jego finansowania - środki, za które majątek zakupiono. Bilans przygotowuje się na dany moment.

Według specjalistów wyróżnikiem bilansu jest zrównoważenie stron. Aktywa powinny w miarę możliwości równać się pasywom. Chodzi o to, że majątek przedsiębiorstwa musi mieć potwierdzone, realne źródło finansowania.

Bilans otwarcia oraz bilans zamknięcia przygotowują zarówno istniejące firmy w sprawozdaniu finansowym jak i osoby, które decydują się na uruchomienie działalności gospodarczej. W tym drugim przypadku bilans jest elementem biznesplanu.

Jaką formę powinien mieć bilans zamknięcia?

W większości przypadków bilans zamknięcia przedstawia się w formie tabeli. Po lewej stronie wymieniane są informacje na temat aktywów, czyli majątku danego podmiotu gospodarczego, zaś po prawej pasywa, czyli źródła jego finansowania. W ten sposób łatwo można zweryfikować, czy aktywa równają się pasywom.

Co składa się na bilans zamknięcia?

Bilans zamknięcia tworzy się w oparciu o zestawienie aktywów i pasywów. Co składa się na aktywa? Do tej kategorii zaliczamy między innymi: 

  • Aktywa trwałe (wartości niematerialne i prawne, koszty zakończonych prac rozwojowych, wartość firmy, inne wartości niematerialne i prawne, zaliczki na wartości niematerialne i prawne).

  • Rzeczowe aktywa trwałe (grunty, w tym prawo użytkowania wieczystego gruntu, budynki, lokale, prawa do lokali i obiekty inżynierii lądowej i wodnej, urządzenia techniczne i maszyny, środki transportu oraz inne środki trwałe).

  • Należności długoterminowe (od jednostek powiązanych, od pozostałych jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale oraz od pozostałych jednostek).

  • Inwestycje długoterminowe (nieruchomości, wartości niematerialne i prawne, długoterminowe aktywa finansowe).

  • Aktywa obrotowe (zapasy, należności krótkoterminowe, inwestycje krótkoterminowe, krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe).

Z kolei wśród pasywów wyróżnia się: 

  • Kapitał (fundusz) własny (kapitał podstawowy, kapitał zapasowy, kapitał z aktualizacji wyceny, pozostałe kapitały rezerwowe, zysk lub strata netto, odpisy z zysku netto podczas trwania roku obrotowego).

  •  Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania (rezerwy na zobowiązania, zobowiązania długoterminowe, zobowiązania krótkoterminowe, rozliczenia międzyokresowe).

Jak widać, bilans zamknięcia dzieli się na składniki wyróżniające się podobną treścią ekonomiczną. Ważne jest to, aby można było wyceniać je w tej samej walucie. Przyjęło się, że jest to waluta obowiązująca w tym kraju, w którym znajduje się siedziba danej firmy.

Bilans musi mieć charakter zrównoważony - sumy aktywów i pasywów powinny być takie same. Eksperci podkreślają, że niezwykle ważne jest, aby była zachowana równowaga bilansowa. W przeciwnym razie może to doprowadzić do obniżenia efektywności działania danego podmiotu gospodarczego.

Kiedy sporządza się bilans zamknięcia?

Bilans zamknięcia sporządza się na konkretny dzień, w którym następuje zamknięcie ksiąg rachunkowych lub na jakiś inny dzień bilansowy. Zgodnie z ustawą o rachunkowości księgi rachunkowe są zamykane: 

  • na dzień kończący rok obrotowy,

  • na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie,

  • na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej,

  • w jednostce przejmowanej na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, to jest na dzień wpisu do rejestru tego połączenia,

  • na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, to jest na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału,

  • na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości,

  • na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami.

Podstawowe reguły bilansowe

Istnieją dwie podstawowe reguły bilansowe. Określają one stopień pokrycia aktywami trwałymi. Chodzi tu o:

  • Złotą regułę bilansową. Według niej aktywa trwałe firmy są w 100% pokryte kapitałem własnym. Jest to uwarunkowane tym, że aktywa są częścią majątku długoterminowego, zatem charakteryzują się niskim tempem zmiany na gotówkę.

  • Srebrną regułę bilansową. Zakłada ona, że najważniejsze jest, by kapitał stały firmy był równy lub wyższy aktywom stałym. Kapitał stały to kapitał własny powiększony o zobowiązania długoterminowe. Aktywa stałe powinny w myśl tej zasady być sfinansowane kapitałem własnym w wysokości minimum 2/3.

Elementem wspólnym obu zasad jest założenie, aby aktywa trwałe były finansowane poprzez stabilny kapitał należący do danego podmiotu gospodarczego.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów