0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Opłata recyklingowa – rozliczenie podatkowe

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Zamieszanie wokół tematu czym jest opłata recyklingowa (opłaty za reklamówki „foliowe”) wynika z obowiązku nałożonego przez Unię Europejską związanego z ograniczeniem liczby reklamówek z tworzywa sztucznego wprowadzanych do obrotu, a tym samym stanowiących potencjalne zagrożenie dla środowiska. Oprócz aspektu stricte związanego z samą opłatą pojawia się wątek podatkowy, tj. czy taka opłata może zostać potraktowana jako przychód i koszt uzyskania przychodu? Dodatkowo pojawia się wątek podatku VAT od każdej sprzedanej reklamówki i konieczności jego odprowadzenia do budżetu państwa już w trakcie trwania 2018 roku.

Czym jest opłata recyklingowa?

Ustawa z dnia 12 października 2017 roku o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi i niektórych innych ustaw (Dz.U. 2017 poz. 2056 z dnia 7.11.2017) wprowadziła do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 roku o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. 2018 poz. 150 t.j. z dnia 18.01.2018) rozdział 6a zatytułowany „Opłata recyklingowa”. Zgodnie z art. 40a ww. ustawy: Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, w której są oferowane lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego przeznaczone do pakowania produktów oferowanych w tej jednostce, jest obowiązany pobrać opłatę recyklingową od nabywającego lekką torbę na zakupy z tworzywa sztucznego.

Maksymalna wysokość opłaty recyklingowej zgodnie z art. 40b ww. ustawy nie może przekroczyć 1 zł. Wysokość opłaty recyklingowej ustalana jest w drodze rozporządzenia wydawanego przez ministra środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 8 grudnia 2017 roku (Dz.U. 2017 poz. 2293 z dnia 20.12.2017), opłata recyklingowa wynosi 0,20 zł za jedno opakowanie (torbę na zakupy) z tworzywa sztucznego.

Pobrana przez przedsiębiorcę opłata recyklingowa stanowi dochód budżetu państwa i musi zostać do niego odprowadzona do 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym, w którym została pobrana, co oznacza, że opłata recyklingowa pobrana w 2018 roku zostanie wpłacona do budżetu w marcu 2019 roku.

W tym przypadku przedsiębiorca, o którym mowa w art. 40a ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, pełni rolę inkasenta. Pobiera opłatę recyklingową, która w całości jest płacona przez konsumenta (klienta), a następnie wpłaca ją w wyznaczonym terminie do budżetu państwa.

Ministerstwo Środowiska szacuje, że w 2019 roku do budżetu państwa wpłynie kwota 1,1 mld złotych z tytułu opłaty recyklingowej.

Jednakże dobrą wiadomością jest to, że opłatą recyklingową nie są objęte reklamówki z tworzywa sztucznego o grubości poniżej 15 mikrometrów, które przeznaczone są do pakowania żywności sprzedawanej luzem, jako ich podstawowe opakowanie, np. woreczki na warzywa, owoce, pieczywo.

Kara za niepobieranie opłaty recyklingowej wynosi od 500 do 20 000 zł i będzie ją wymierzał, w drodze decyzji, właściwy wojewódzki inspektor inspekcji handlowej.
Więcej informacji na temat opłaty recyklingowej, zamieszczonych w formie pytań i odpowiedzi, można zasięgnąć na stronie Ministerstwa Środowiska.

Podatek VAT od reklamówki

Zgodnie z komunikatem z 22 grudnia 2017 roku znajdującym się na stronie Ministerstwa Finansów, Ministerstwo Finansów informuje, że opłata recyklingowa, która jest elementem należności za dostawę lekkiej torby, jest wliczana do podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy opodatkowanej VAT ze stawką 23%.

Zdaniem Ministerstwa Finansów naliczenie 23% od każdej torebki z tworzywa sztucznego, od której pobierana jest opłata recyklingowa, wynika z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT (Dz.U. 2017 poz. 1221 t.j. z dnia 24.06.2017).

Podstawa opodatkowania obejmuje, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem samej kwoty podatku VAT,

  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Jak twierdzi Ministerstwo Finansów, w ten sam sposób traktowane są na gruncie przepisów VAT podobnego rodzaju opłaty za torby z tworzyw sztucznych w innych państwach członkowskich – są one wliczane do podstawy opodatkowania tym podatkiem.

W praktyce oznacza to, że opłata recyklingowa stanowi podstawę do obliczenia podatku VAT. Jeżeli sklep postanowi pobierać od klientów jedynie opłatę recyklingową w kwocie 0,20 zł to wówczas od tej kwoty należy liczyć podatek VAT w wysokości 23%.

0,20 zł (opłata recyklingowa) x 23% (stawka podatku) ≈ 0,05 zł

0,20 zł + 0,05 zł = 0,25 zł

Wobec tego minimalna kwota, jaką konsument zapłaci za torebkę z tworzywa sztucznego, to 0,25 zł.

Przedsiębiorcy powinni o tym pamiętać, ponieważ to na nich ciąży obowiązek pobrania podatku VAT od torebki z tworzywa sztucznego, a następnie odprowadzenia go do budżetu państwa. Szacuje się, że dochód z tytułu podatku VAT pobranego przez przedsiębiorców w związku ze sprzedażą torebek z tworzywa sztucznego wyniesie około ćwierć miliarda złotych.

Podatek VAT, przeciwnie do opłaty recyklingowej, musi zostać rozliczony przez przedsiębiorcę z organem podatkowym i odprowadzony do budżetu państwa już w trakcie 2018 roku.
Doliczanie do ceny torby na zakupy z tworzywa sztucznego podatku VAT budzi wiele kontrowersji. Niektórzy uważają, że jest to przejaw nadmiernego fiskalizmu państwa. Zdaniem ekspertów podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, o których mowa w art. 19a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT ciążą bezpośrednio na przedsiębiorcy, który jest podatnikiem czynnym podatku VAT. Natomiast podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty recyklingowej jest konsument (klient), który nabywa torbę z tworzywa sztucznego. W związku z czym uważa się, że nie może zwiększać podstawy opodatkowania lub też sama z siebie stanowić podstawy opodatkowania (jeżeli przedsiębiorca nie dolicza marży do torebki z tworzywa sztucznego). Ministerstwo Finansów pozostaje innego zdania.

Opłata recyklingowa za torebki z tworzywa sztucznego jako przychód i koszt podatkowy

Zgodnie ze zmianami ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (podatek o CIT) oraz ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Podatek o PIT), które weszły w życie 1 stycznia 2018 r., opłata recyklingowa za torby z tworzyw sztucznych stanowi dla przedsiębiorcy zarówno przychód, jak i koszt uzyskania przychodów.

Przychodami, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Pojęcie przychodu nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o CIT, jednak ustawodawca wymienia w art. 12 ustawy o CIT katalog przysporzeń majątkowych, które w konsekwencji prowadzą do powstania przychodu u podatnika.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 18 ustawy o PIT przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest również opłata recyklingowa, o której mowa w art. 40c ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1863, 1948 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 2056). Podobne uregulowanie zostało wprowadzone na grunt ustawy o CIT w art. 12 ust. 1 pkt 11.

W związku z powyższym opłata recyklingowa jest zaliczana do przychodów już w chwili jej pobrania (w momencie sprzedaży torebki z tworzywa sztucznego).

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1aa ustawy o PIT oraz art. 15 ust. 1aa ustawy o CIT wniesiona opłata recyklingowa jest kosztem uzyskania przychodu: Kosztem uzyskania przychodów jest również wniesiona opłata recyklingowa, o której mowa w art. 40c ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.

Powyższe oznacza, że opłata recyklingowa może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu dopiero po jej wniesieniu do budżetu państwa, a więc dopiero w marcu roku następującego po roku jej pobrania (opłata wnoszona jest do 15 marca roku następującego po roku jej pobrania).

Przedsiębiorca do kosztów uzyskania przychodów zaliczy opłatę recyklingową w kwocie netto. Nie będzie miał on możliwości odliczenia od przychodu kwoty podatku VAT należnego. Wynika to z art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT.
W związku z powyższym przedsiębiorca wykaże przychód do opodatkowania z tytułu opłaty recyklingowej w jednym roku podatkowym (roku pobrania opłaty), natomiast koszt uzyskania przychodu (w tej samej wysokości) dopiero w roku kolejnym, w marcu, po uiszczeniu opłaty do budżetu państwa.

 

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów