Instalacja fotowoltaiczna w ostatnich latach zyskała na popularności. Coraz więcej przedsiębiorców decyduje się na ich montaż i wykorzystuje wytwarzaną przez te instalacje energię na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wyjaśniamy, w jaki sposób amortyzować instalacje fotowoltaiczne.
Amortyzacja środków trwałych
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia i środki transportu,
- inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi (art. 22a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych. Wartość początkową ustala się na zasadach określonych w art 22g ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Podatnicy dokonują wyboru jednej z dostępnych metod amortyzacji przewidzianych przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają obowiązek stosować wybraną metodę do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
Zasady amortyzacji instalacji fotowoltaicznej
Instalacja fotowoltaiczna mieści się w grupowaniu KŚT:
- grupa 6 rodzaj 669 – „Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe” i zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych stawka amortyzacyjna wynosi wówczas 10%, lub
- grupa 3 rodzaj 348 – „Pozostałe turbozespoły i zespoły prądotwórcze” i zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych stawka amortyzacyjna wynosi wówczas 7%.
Przykładowo w interpretacji indywidualnej (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.26.2022.1.SH) z 11 marca 2022 roku wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej organ podatkowy potwierdził, że instalację fotowoltaiczną należy amortyzować jako odrębny środek trwały według stawki 10%.
Wnioskodawca podjął decyzję o realizacji inwestycji polegających na budowie dachowych mikroinstalacji fotowoltaicznych pracujących w układzie otwartym na sieć. Instalacje zostały lub zostaną przyłączone do wewnętrznych instalacji elektrycznych budynków handlowo-usługowych oraz wiat paliwowych na stacjach benzynowych prowadzonych przez wnioskodawcę.
Prace konstrukcyjne lub prace związane z montażem elementów konstrukcyjnych instalacji fotowoltaicznych, w tym paneli fotowoltaicznych, były lub będą wykonywane przez spółkę bądź wyspecjalizowane podmioty trzecie – zewnętrznych wykonawców. Dodatkowo niezbędne okazały się/mogą okazać się prace instalacyjne elektryczne polegające na montażu osprzętu elektrycznego, tras kablowych i uziemień lub prace ziemne polegające na posadowieniu słupa stalowego oraz poprowadzeniu w wykopie przewodów pomiędzy obiektami budowlanymi (np. wiatą a budynkiem stacji). Główne elementy instalacji fotowoltaicznych stanowią/będą stanowić panele monokrystaliczne mocowane na stalowo-aluminiowej konstrukcji wsporczej i infrastruktura towarzysząca. Instalacje fotowoltaiczne są urządzeniami o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, stanowiącymi lub mającymi stanowić własność spółki, kompletnymi i zdatnymi do użytku w dniu przyjęcia do używania. Mogą i będą mogły one zostać zdemontowane i przeniesione na inne miejsce – bez ich uszkodzenia oraz bez uszczerbku dla konstrukcji obiektu budowlanego, na co pozwala konstrukcja samych instalacji oraz sposób ich montażu. Celem potwierdzenia właściwego zakwalifikowania Instalacji fotowoltaicznych w ramach Klasyfikacji Środków Trwałych spółka złożyła wniosek do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi o nadanie przedmiotowym instalacjom odpowiedniego symbolu według KŚT. W odpowiedzi na wniosek złożony przez wnioskodawcę, obejmujący szczegółowy opis instalacji fotowoltaicznej, OKiN US w Łodzi uznał, że mieści się ona w grupowaniu KŚT grupa 6 rodzaj 669 – „Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe”.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zaznaczył, że zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych stawka amortyzacyjna dla obiektów sklasyfikowanych w grupie 6 (z wyjątkami wymienionymi w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych) wynosi 10%, a następnie potwierdził, że opisane przez wnioskodawcę instalacje fotowoltaiczne należy amortyzować dla celów rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych jako odrębne środki trwałe, według stawki 10% wynikającej z załącznika nr 1 do ustawy o CIT.
Instalacja fotowoltaiczna a jednorazowy odpis amortyzacyjny
Jedną z metod amortyzacji jest tzw. jednorazowa amortyzacja stanowiąca pomoc de minimis, jednak jest to metoda dostępna tylko dla niektórych podatników, a mianowicie dla małych podatników lub podatników, którzy w danym roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z wyłączeniem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej, którzy w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie 2 lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadzili działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub gdy działalność taką prowadził małżonek w przypadku wspólności majątkowej.
Przypomnijmy, że mały podatnik to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy.
Jednorazowa amortyzacja jest możliwa do zastosowania przez podatników wymienionych powyżej w odniesieniu do części środków trwałych. Podatnicy wymienieni powyżej mogą dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych (art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przy określaniu limitu nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych. Przeliczenia na złote kwoty 50 000 euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie w zaokrągleniu do 1000 zł.
Potwierdzenie takiego stanowiska możemy znaleźć w interpretacji indywidualnej (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.522.2020.2.AC) z 4 września 2020 roku wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Fragment uzasadnienia interpretacji: „[…] stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca spełnia kryteria »małego podatnika«, a nabyty system fotowoltaiczny stanowi samodzielny środek trwały zaliczony do grupy 6 Klasyfikacji Środków Trwałych, który zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w roku podatkowym, to zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie mógł dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej tego środka trwałego (systemu fotowoltaicznego) do wysokości określonego w przepisach prawa limitu, przy jednoczesnym zachowaniu warunków pomocy de minimis”.
Jednorazowy odpis amortyzacyjny farmy fotowoltaicznej stanowiącej fabrycznie nowy środek trwały
Zgodnie z art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że wartość początkowa jednego środka trwałego, o którym mowa w ust. 14, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł lub łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, o których mowa w ust. 14, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500 zł.
Aby możliwe było dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego na podstawie art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środek trwały musi być:
- nabyty, czyli nie może zostać wytworzony we własnym zakresie,
- fabrycznie nowy,
- zaliczony do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej interpretacji indywidualnej (sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.977.2022.3.KD) z 8 marca 2023 roku potwierdził, że wnioskodawca zgodnie z art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uprawniony do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej nabytej fabrycznie nowej farmy fotowoltaicznej, zaliczonej do grupy 6 symbol 669 Klasyfikacji Środków Trwałych, w roku podatkowym, w którym środek ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Wnioskodawca zakupił od firmy zewnętrznej fabrycznie nowe panele fotowoltaiczne posadowione na konstrukcji stalowej zamocowanej w gruncie. Kwota netto inwestycji wynosi 31 200,00 PLN za konstrukcje stalowe wraz z montażem oraz 141 300,00 PLN za moduły fotowoltaiczne oraz zasilającą linię kablową. Podatnik otrzymał faktury zaliczkowe – 31 października 2022 roku – wartość netto 34 500,00 PLN, 12 listopada 2022 roku – wartość netto 17 250,00 PLN oraz w listopadzie 2022 roku fakturę zaliczkową końcową – wartość netto 120 750,00 PLN. Faktura zaliczkowa końcowa po zakończeniu montażu paneli została wystawiona 17 listopada 2022 roku. Wszystkie faktury zaliczkowe zostały opłacone za pomocą przelewu z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności na rachunek bankowy zgłoszony do urzędu skarbowego przez dostawcę paneli. Farma fotowoltaiczna została zakwalifikowana do grupy 669 – pozostałe urządzenia nieprzemysłowe. Panele fotowoltaiczne zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 17 listopada 2022 roku. Wartość paneli netto to 172 500,00 PLN. Panele zostały posadowione na gruncie należącym do wnioskodawcy i stanowiącym środek trwały. Pomiędzy firmą, od której wnioskodawca kupił panele, a wnioskodawcą nie ma żadnych powiązań osobistych ani gospodarczych. Firma ta zajmuje się sprzedażą paneli i ich montażem. Panele fotowoltaiczne są wykorzystywane w działalności podatnika od listopada 2022 roku. Farma fotowoltaiczna stanowi środek trwały w rozumieniu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowi własność podatnika, została przez niego nabyta, jest kompletna i zdatna do użytku. Farma jest fabrycznie nowa.
Zdaniem organu podatkowego przedmiotowa farma fotowoltaiczna spełnia przesłanki zawarte w art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. – jak wskazano we wniosku – jest fabrycznie nowa, została prawidłowo zaliczona do grupy 6 Klasyfikacji Środków Trwałych (symbol KŚT 669 – pozostałe urządzenia nieprzemysłowe), została nabyta oraz wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2022 roku, a zatem ma prawo dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w łącznej kwocie do 100 000 zł.
